کوپه شماره ٧
Thursday, November 05, 2009
برای سرمایه
نمي دونم اين چندميشه؟ يعني چندمين روزنامه اي كه توي اين سالها تعطيلش مي كنند شايد صدمي شايد پانصدمي شايدم؟؟؟؟ اما براي من سرمايه اولين بود. اولين روزنامهاي كه به صورت ثابت كار كردم. اولين تجربه تنظيم خبر و گزارش روزنامهاي ، اولين تجربه صفحهبندي، اولين يك رسانه كاغذي، صفحه هنر روزنامه سرمايه اولين صفحه هنري بود كه ميتونستم جدا بگم صفحه خودم، درباره شكل صفحه و گزارشهايي كه قرار بود بنويسم خودم بودم كه تصميم ميگرفتم... براي همين ميگم اولين بود. اولين براي مني كه با تجربه يك دوره كار تحقيقاتي و بعد هم چهار سال كار توي خبرگزاري آمده بودم اولين بود. درست يك سال و هفت ماه و بيست و دو روز پيش بود؛ همون هفدهم فرورديني رو ميگم كه از خبرگزاري ميراثفرهنگي آمدم بيرون و بعد رامك صبحي زنگ زد و گفت كه بيا روزنامه سرمايه...و از همون جا شروع شد. درست يك سال و هفت ماه و بيست و دو روز كار، تجربه آشنايي با دوستاي تازه و ورورد به فضاهاي تازه... حالا سرمايه توقيف شد و همه روزهاي خوب هم رفته. توي اين مدت براي تعطيلي خيلي از روزنامه ها براي خيلي از دوستام نوشتم اما براي سرمايه نميدونم بايد چي بنويسم. اما همين قدر ميدونم كه با همه چي دوستش داشتم خيلي زياد.... حالا صبح که از خواب بیدار می شم فکر می کنم باید سریع کارامو بکنم و تند تند پاشم برم جردن خیابان گلشهر پلاک 47 طبقه دوم .... روزنامه سرمایه. اما تا می خوام از تخت بیام پایین یادم می افته دیگه سرمایه‌ای نیست که دلواپس باشم که گزارش یک چی بدم و خبر نخورده باشم. دیگه حالا چه اهمیتی داره که کنگور امسال رو یک زن سیاه پوست برد یا این که درباره الی بخت اول اسکاره؟ فروش سینماها کم بشه یا زیاد فرقی نمی کنه چون روزنامه سرمایه دیگه نیست که دلنگران سوژه های اقتصادی باشم و به گیشه فکر کنم... . می دونم چند روزی تاخیر داشتم برای گذاشتن این پست اما با این وضع اینترنت زودتر نمی شد. همین Labels: دل نوشت
<< Home