کوپه شماره ٧

Sunday, February 08, 2009

همه چیز درباره الی

بالاخره در عین ناباوری ( این ناباوری مربوط به یکی دو ماهه اخیر و بعد از اعلام فیلم های رسیده به جشنواره) بالاخره فیلم درباره الی تازه ترین فیلم اصغر فرهادی در یک اکران رسمی به نمایش در آمد. امشب ساعت 11.15 شب درست زمانی که فیلم در برلین به نمایش در آمد در سینما فلسطین یعنی سینمای رسانه فیلم در میان استقبال زیاد بسیاری از اهالی مطبوعات و هنرمندان سرشناس به نمایش در آمد. همونطور که از فرهادی انتظار می رفت فیلم قابل تاملی بود. هم از نظر فیلم نامه هم از نظر کارگردانی و هم بازی‌ها که خیلی طبیعی و روان بود. اما کاش این فیلم با حاشیه های بیشتری نمایش داده می شد اونوقت شاید در فضای بهتری می شد درباره اش نوشت. اگه این قدر حاشیه در مورد فیلم نبود می شد به جرات گفت که تلخ ترین فیلم فرهادی با داستان ساده اما پیچیده‌اش لحظه‌هایی داشت که با وجود گزندگیش حس خوبی به آدم می داد. می شد گفت بازی ترانه علیدوستی مثل همیشه خوب و ساده بود. می شد درباره بازی خوب مریلا زارعی که توی نقش مکمل بهتر از نقش اصلی بازی می کنه حرف زد و گفت اگر یک سیمرغ به این بازی داده نشه در حقش ظلم شده. می شد گفت که نخستین بازی های دو فیلم نامه نویس ایرانی یعنی مانی حقیقی و پیمان معادی در کنار شهاب حسینی که برخلاف سوپر استار یک نقش قابل قبول بازی کرده بود هم خوب بود. از همه مهمتر می شد درباره بازی گلشیفته فراهانی گفت که همه حاشیه ها به خاطر او و نقش تاثیر گذارش در این فیلم بود. اما حیف که حاشیه های درباره الی باعث می شه که نوشتن درباره این فیلم را بگذاریم برای زمان دیگری.
امروز خبرگزاری فرانسه در گزارشی درباره فیلم درباره الی نوشت که امشب به تماشای فیلمی می نشینیم که قرار است دل برلین را به لرزه در آورد. به نظرم اغراق نیست که بگم امشب قلب تهران هم با این فیلم تکون خورد.
در ضمن بگم که امشب درباره الی تنها فیلم خوبی نبود که سینمای رسانه ها نشان داد. سانس قبلش فیلم اشکان انگشتر متبرک و چند داستان دیگر با کارگردانی شهرام مکری نمایش داده شد که یکی دیگه از فیلم های خوبی بود که توی این دوره از جشنواره به نمایش در آمد. با این که در این جشنواره فیلم پازلی کم ندیدیم اما این فیلم ساختار خوبی داشت و همه چی داستانش به هم جفت و جور بود. داستان خوب در کنار کارگردانی هوشمند و بازی های خوب باعث شد که امشب از دیدن فیلم ها راضی باشیم. به هر حال نباید از یاد برد که شهرام مکری سابقه مستند سازی داره و بازیگراش همه بازیگر تئاتر بودند و مگه می شه نشست و بازی سیامک صفری، علی سرابی و سینا رازانی را را دید و ازش لذت نبرد؟
فردا قراره فیلم تردید به نمایش دربیاد. این فیلم هم از اون فیلم هاییه که خیلی منتظر اومدنش نشستیم. فردا درباره اش می نویسم.
پ.ن: هرروز که بدون تو می گذره و هر عصری که تو بیخبری می گذره یک خط روی دیوار می کشم. می دونی اتاقم داره خط خطی می شه؟ نشونه هات خیلی وقته نمی آد. حرف های زیادی هست حرف های خیلی زیاد

Labels:

posted by farzane Ebrahimzade at 2:45 AM

|

<< Home