کوپه شماره ٧
Tuesday, May 22, 2007
سبب منم که این قدر تنهام
سبب منم که می شکنم. این آهنگ شادمهر را گذاشتم چون وصف این روزهای منه. اين روزها به همه چيز و همه كس حتي خودم شك دارم. اين سئوال دائم در ذهنم مي چرخد من كي هستم؟ چهره‌ي دو گانه يا نقشي از يك دروغ در آيينه؟ مي ترسم از اين نقش خيالي مزخرف. اين روزها از ديدن چهره خودم در ميان آيينه مي ترسم. آيينه آبي اتاقم را شكسته ام. اما من در اين آيينه هزار تا شده‌ام. كدام يك من واقعي است؟ اصلا من كي هست؟ از اين واژه بدم مي آيد. از خودم از شكسته‌هاي آيينه. به آب دادم و آب شكسته‌ها را با خود نبرد. دو برابر شدند. مي خواهم فرار كنم اما از كي؟ از چهره هزار تكه خودم در آب و آيينه‌هاي شكسته .... نه گریزی نیست. بگذارید اعتراف بزرگی بکنم دروغ واقعی خود من هستم. هرکی با هام این روزها همراه شده زود خسته شده و تنهام گذاشته. به هرکی حرفی زدم نتیجه عکس گرفتم. شاید شادمهر راست می گه اگه هیچ کس برام نمونده واسه این که سبب منم.
چقدر امروز تنهام.................................. کی وسعت تنهایی منو درک می کنه
Labels: دل نوشت
<< Home