کوپه شماره ٧
Sunday, May 20, 2007
همه آدم های زندگی من
اول از همه میزرا جهانگیر صوراسرافیل روزنامه نگار مشروطه خواه. كسي كه در راه مشروطه كشته شد.
دکتر حسین فاطمی وزیر امور خارجه دکنر مصدق که آن هم مانند میرزا جهانگیر خان روزنامه نگار خوبی بود.
البته در زندگی خودم اولین کسی که تاثیر زیادی در زندگی من داشته و دارد مامان است.
یادش بخیر خانم فیض بخش معلم کلاس پنجم دبستانم که از یک بچه سربه هوا شاگرد سوم ساخت.
معلم ادبیات دوره راهنمایی ام که کشف کرد من می توانم نویسنده شوم.
خانم صابونی دبیر تاریخ دبیرستان که عاجز بود از دست سئوال های عجیب غریب من.
ژامک حسینی و پدرش دکتر حسینی که برای دانشگاه رفتن انگیزه کافی به من دادند. البته متوجه استعداد من در رشته تاریخ شدند.
در دوره دانشگاه استادای زیادی بودند اما از میان همه استادام دکتر اکبری که من رو به تاریخ معاصر علاقه مند کرد و دکتر تکمیل همایون که یادم داد برای قضاوت در تاریخ یادم باشه آدم ها سیاه و سفید نیستند. خاکستری هستند.
گیسو فغفوری دوستی که دوست داشتنش دلیل نمی خواد و مسیر زندگی کار من رو تغییر داد و قطعا یکی از موثرترین آدم های زندگی من است. البته در كنارش كمك هاي آقاي سيد آبادي رو نمي تونم ناديده بگيرم.
شادی صدر دوستی آشنایی با اون غنیمتی بود و دریچه ای به طرف افقی که تازه بود و دوست داشتنی.
شاهین امین دبیر گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری میراث فرهنگی و همسرش رامک صبحی که در این سه ساله در کنارشان خیلی یاد گرفتم. از همه مهمتر این که یاد گرفتم برای خوب بودن احتیاج نیست تظاهر کرد.
خیلی های دیگه ای هم هستند مثل سپیده زرین پناه عزیزم، سارا امت علی دوست خوبی که در کنارش آرامش دارم، .....
من اگه بخوام بنویسم هزار تادیگه اسم باید پشت سرهم ردیف کنم که توی زندگیم تاثیر داشتند.اما این ها مهمترین آدم های زندگی من بودند.
می خوام از بنفشه محمودی، سارا امت علی، حامد فرمند، تینا چینی چیان،نگار حسینی، شهاب میرزایی، گیسو فغفوری، محمد خیرخواه، سحر آزاد، هستی پودفروش و حسین سلطان زاده را به این بازی دعوت کنم.
Labels: وب نوشت
<< Home