کوپه شماره ٧

Wednesday, April 18, 2007

حکایت همچنان باقی است


ديروز فيلم 300 را ديدم و نشستم يك مطلب درباره برخي از دروغ‌ها و قلب‌هاي تاريخي كه در اين فيلم نشان داده است نشستم. خواستم بذارم اين جا كه يك دفعه اين خبر همه را شوكه كرد:« رئيس جمهور در جمع مردم سيوند اعلام كرد سد سيوند در روزهاي آينده آب‌گيري مي‌كند.»
همه كساني كه از چند سال پيش داد و فرياد براي ساخته شدن سد سيوند و از بين رفت تپه تاريخي تنگه بلاغي و پاسارگاد راه انداختند مي‌دانستند كه بالاخره اين سد بايد آب گيري كند. اما صحبت‌هاي آقاي رئيس جمهور درست در روزهايي كه سازمان‌هاي مختلف اين اطمينان را به دوستداران ميراث فرهنگي داده بودند كه تا مطالعات به طور كامل به پايان نرسد اين سد آبگيري نخواهد شد. رئيس پژوهشگاه ميراث فرهنگي و گردشگري كشور دو روز قبل در يك نشست خبري با قدرت تمام اعلام كرده بود كه تا زمانی که دستگاه های رطوبت سنج نصب نشود سد سیوند آبگیری نمی شود. از سوی دیگر وزارت نیرو هم در چند بیانیه مکررا اعلام کرده بود تا مجوز سازمان میراث فرهنگی صادر نشود آبگیری نمی شود. نمایندگان خانه ملت هم این اطمینان را داده بودند که بدون نظر کارشناسان خبری از آب گیری نیست. اما قرائن خلاف این حرف ها بود. دریچه های آبگیری سد از چند هفته پیش باز شده بود و آماده بیستیم ( شایدم بیست و چندمین سفر هیات دولت ) به استان باستانی فارس بود برای این که دریچه آخری باز شود و آب به سد وارد شود. در این میان ظاهرا آقای معاون مانند همیشه حرفش با عملش متفاوت بوده است و برخلاف ادعای حفظ میراث فرهنگی بدون این که حتی معاونانش بدانند حکم آب گیری سد سیوند و زیر آب رفتن تپه باستانی بلاغی و ... صدها شی تاریخی داده بود. البته ظاهرا ایشان مدت ها بود که با آب گیری سد سیوند موافقت کرده بودند و در این میان تنها چیزی که باعث می شد اعلام رسمی نکنند جزو سیاست های سازمان فخیمه میراث فرهنگی و گردشگری است.
برای مزید اطلاع دوستان باید بگویم که سد سیوند، سدی خاکی با هسته رسی است و ۵۷ متر ارتفاع دارد. با آبگیری این سد نه هزار هکتار زمین در استان فارس قابل کشت می شود. حجم آبی که در دریاچه این سد ذخیره می شود، ۹۲ میلیون متر مکعب است که ۳۲ میلیون متر مکعب آن حق آبه کشاورزان در مسیر است، ۸ میلیون متر مکعب آب شرب و صنعت منطقه ارسنجان است، ۷ میلیون متر مکعب آن به دریاچه بختگان می ریزد و باقی مانده نصیب کشاورزان ارسنجانی می شود. در این که این سد باید آبگیری شود تا کشاورزان منطقه بتوانند از آب استفاده کنند بحثی نداریم. این حق کشاوزان دشت ارسنجان است. ما ناگزیریم از داستان سد و بناهای تاریخی که براساس آن چه در تاریخ یاد گرفتیم همیشه تمدن ها در کنار رودخانه ها بنا می شد و این جدال همچنان ادامه خواهد داشت. اما نکته ای که ذهن را مغشوش می کند موضع گیری آخرین کسانی است که در مهمترین اتاق های ساختمان زیبای آجری خیابان زنجان جای گرفته اند. شاید هم ما زیادی سخت می گیریم.
چه اهمیت دارد گیریم که این تپه و از اون بالاتر خود پاسارگاد ( که البته سد سیوند ربطی زیاد به اون نداره) زیر آب بره افتخار سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشور این است که در سال 85 بیستون را ثبت جهانی کرده بی خیال این که در اثر عدم توجه به محوطه های تاریخی وضعیت میدان نقش جهان نامعلوم است. تخت جمشید نزدیک بود چشم زخم راه آهن بخورد و پاسارگاد در وضعیت خطرناک باشد. اصلا مهم است که این سنگ و خشت های قدیمی بمانند و آن وقت ما غافل بشویم که گردشگری n درصد بالاتر رفته گیرم گمرک و مبادی ورودی تکذیب کنند. این خبر آن قدر اهمیت ندارد که در خبرگزاری رسمی این سازمان خبر یا تحلیل کوتاهی حداقل از سوی مدیر مسول آن که از بد حادثه رئیس روابط عمومی سازمان پر طمطراق میراث فرهنگی، گردشگری ، صنایع دستی و .... است. اصلا همین کسانی که این قدر پاسارگاد پاسارگاد می کنند عده ای سودجو هستند که می خواهند جلوی پیشرفت کشور را بگیرند مثل آن هایی که باعث بالا رفتن قیمت گوشت و مرغ و زمین و مسکن شدند، همان کسانی برای ضربه زدن به دولت و کمک به دشمنان ما باعث شدند داوری ام اس نایاب شود و ... در این یکی دو ساله باید یاد گرفته باشیم که اگر پول نداریم نان نداریم و و و به خاطر عده ای سودجو است. امروز علی رغم این که موضوع سد سیوند مهمترین موضوع چند سال اخیر شده بود، کمتر کسی موضع گرفت . سد سیوند که آب گیری کند داستان تنگه بلاغی و سد سیوند هم تمام می شود. اما بعضی حکایت ها باقی خواهد ماند.

Labels:

posted by farzane Ebrahimzade at 2:48 AM

|

<< Home