کوپه شماره ٧

Saturday, January 13, 2007

همه چیز باید برای خودم باشد


:«نکند موقعی که خواب بودم دیگران رنج می کشیدند؟ نکند الان هم خواب باشم؟ فردا موقعی که بیدار شدم، یا این که فکر کردم بیدار شدم، در مورد امروز چی بگم؟»
در انتظار گودو
چشمامو می بندم و همه چیزهایی که نوشتم رو به جز جمله استراگون Back Space می زنم. خیلی حرف ها داشتم اما حسی عجیب باعث شد که سکوت کنم. بذارید به پای حود سانسوری به پای این که حس می کنم این جا اگر چه جایی برای نوشتن حرف های من است اما به دیگران چه که من نگرانم. به دیگران چه من ناراحتم یا تنها یا خسته. به بقیه چه آدم هایی توی این دنیا پیدا می شن که به هر بهانه ای سعی می کنن خط بکشن روی شیشه تنهایی ات و خراش بندازند. به دیگران چه که آیینه دل تو آن قدر نازک شده که به هر تلنگری می شکنه و تنهایی آن قدر فشار آورده که داره خفه ات می کنه. چشمام رو می بندم هر چه نوشتم پاک می کنم.

Labels:

posted by farzane Ebrahimzade at 11:14 PM

|

<< Home