کوپه شماره ٧
Tuesday, December 12, 2006
خونه براي دو ميليون نفر تهراني
من پيدا كردم به كدوم ليست راي ميدم. توي خيابان‌هاي شهر بخصوص در خيابان ولي‌عصر حدود چهارراه ولي‌عصر يك سري پارچه زرد رنگ زدند و رويش نوشتند تا چهار سال آينده دو ميليون خانواده كم بضاعت تهراني را صاحب خانه مي‌كنيم. اسمشون هم حمايت از ستمديدگان و يا مدافعان ضعيفان است اگه اشتباه نكنم. ديگه چي مي‌خوايم تا چهار سال آينده خونه دار كه مي‌شيم سهام عدالت را هم مي‌گيريم. پول نفت را هم كه بر سفره مي‌آوريم. به نظر من كه بايد به همين گروه راي داد. فقط من موندم كه شوراي شهر تهران كه وظيفه‌اش نظارت براي اداره بهتره شهر است چه طور مي‌تونه مردم را خونه دار كنه. اين مثل همون شعار معروفي كه هر ايراني بايد يك پيكان داشته باشه. بگذريم از اين حرف‌ها و شعارها كه اگه بخواهيم درباره اشون حرف بزنيم مثنوي هفتاد من كاغذه. اين روزها خيلي ها شعار مي دهند كه شوراها نبايد سياسي باشه اما نمي دونم چرا راي دادن ما به منتخبينمان براي اداره شهر مشت محكمي توي دهان دشمن خواهد بود و در زماني كه همه دنيا دارند حق ما را ضايع مي‌كنند و آمريكا و اروپا شوراي امنيت را زير فشار تحريم ايران گذاشتند انتخاب شوراي شهر تهران كه يك رويداد غير سياسي است در اين تحريم موثر است؟! از اون خنده دار تر شيوه تبليغاته بگذريم از بيل بوردهاي كوچيك و بزرگي كه ديوارها و درختا و كف خيابون‌ها را فرش كرده و كم مونده روي پشت مردم بچسبونند اين مصاحبه هاي تلويزيوني با هنرمندا و ورزشكارها جالبه. حسين رضازاده از زير وزنه ملت‌هاي آسيا بيرون نيومده خبرنگار صدا و سيما ازش مي پرسه شما راي مي‌دهيد يا نه؟ آدم يك حس بدي پيدا مي‌كنه. از برنامه سياسي تا برنامه آشپزي حرف مردم شركت در انتخاباته. كم مونده عادل فردوسي‌پوركه داره گزارش بازي منچستر يونايند و آرسنال رو مي‌گه وسطش مجبوره بگه انتخابات جمعه خيلي مهمه. يا وسط برنامه آسمان شب شبكه چهارم كه درباره ستاره شناسي حرف مي‌زنند مجريه بگه يادمون باشه مهمتر از تقارن زحل و عطارد اينه كه توي انتخابات شوراها شركت كنيد.
<< Home