کوپه شماره ٧
Tuesday, January 03, 2006
نيما يوشيج
امروز سالمرگ نيما يوشيج بود. پدر شعر نو مردي كه توانست قالب هزار ساله شعر كهن ايران را بر هم بزند و بي هراس فرياد كند : به كجاي اين شب تيره / بياويزم قباي ژنده خود را اين مطلبي درباره خانه نيما است و اين هم شعري از او كه خيلي دوستش دارم . راستي اين گزارش تصويري خانه نيما در يوش است كه سال 75 جنازه‌اش از ابن بابويه به آن جا تشييع شد.
ترا من چشم در راهم
ترا من چشم در راهم شباهنگام
که می گیرند در شاخ " تلاجن" سایه ها رنگ سیاهی
وزان دلخستگانت راست اندوهی فراهم
ترا من چشم در راهم.
شباهنگام.در آندم که بر جا دره ها چون مرده ماران خفتگانند
در آن نوبت که بندد دست نیلوفر به پای سرو کوهی دام
گرم یاد آوری یا نه
من از یادت نمی کاهم
ترا من چشم در راهم.
ترا من چشم در راهم
ترا من چشم در راهم شباهنگام
که می گیرند در شاخ " تلاجن" سایه ها رنگ سیاهی
وزان دلخستگانت راست اندوهی فراهم
ترا من چشم در راهم.
شباهنگام.در آندم که بر جا دره ها چون مرده ماران خفتگانند
در آن نوبت که بندد دست نیلوفر به پای سرو کوهی دام
گرم یاد آوری یا نه
من از یادت نمی کاهم
ترا من چشم در راهم.
<< Home