کوپه شماره ٧
Sunday, November 20, 2005
کمی فکر کنیم
آتشی هم رفت همان جایی که پیش از این استادش نیما و اخوان و سهراب و شاملو رفته بودند. ظهر که خبر مرگ او را شنیدم بی اختیار به یادم افناد که در این چند روز چقدر نام او را شنیدم. از شبی که در عین ناباوری در میان چهره های ماندگار دیدم تا زمانی که اعتراض نماینده های مجلس و برخی از روزنامه ها را در انتخاب او شنیدم و نامه شاعران در حمایت او چاپ شد یک هفته کمتر گذشت. آتشی رفت در حالی که در آخرین روزهای نامش روی تیتر خبرها بود. کاش کمی بزرگانمان را می شناختیم. شاید پس فردا برای مشایعت او بروم.
<< Home