کوپه شماره ٧
Tuesday, October 25, 2005
دلم گرفته
دلم خیلی گرفته برای چی بماند. اما دلم گرفته باز دردی که مدتی بود خوب شده بود سرباز کرده و می خواد امانم رو بگیره. من آدم صبوریم اما یک وقت ها صبوری هم حدی دارد. آخه تا کی ... کاش این همه صبوری ثمری داشت. کاش می دونستم تا کی باید تحمل کنم. کاش این نامه را می خواند.
<< Home