کوپه شماره ٧

انگار همین دیروز بود. همین دیروز که گیسو بهم گفت با بعضی از چند نفر از اعضای تحریریه وقایع اتفاقیه یک صفحه اینترنتی را راه اندازی کردند. صفحه ای به جای خالی روزنامه. تازه روزنامه وقایع به جرم با هم بودنشون تعطیل شده بود. به جرم این که جمعی که آن را در می آوردند در روزنامه هایی که تعطیل شده بود کار می کردند خاطره نخستین روزنامه ایرانی تعطیل شد. دیگه کم کم عادت کرده بودیم که رونامه ها عمرشان به یکسال نمی رسد. اما هنوز با سر فصل وبلاگ چند روزنامه نگار معمولی به یکسالگی رسید. توی این یکساله حسابی به این صفحه عادت کردیم. به نوشته های دائمی آقای سید آبادی و نوشته های گاه به گاه بقیه هنوزی ها. به همه هنوزی ها تبریک می گم